Klein handboek voor inclusierichtlijnen

Iedereen zou op gelijke voet moeten kunnen deelnemen aan digitale media. Maar niet iedereen heeft die mogelijkheid. Wereldwijd hebben ongeveer 1 miljard mensen een handicap. Daarvan hebben er 215 miljoen een visuele beperking en daardoor grote problemen met de bruikbaarheid van websites. Het is niet langer voldoende om alleen gebouwen toegankelijk te maken; inclusie moet ook op het internet worden toegepast. Daarom is er een internationale standaard voor digitale toegankelijkheid. De "Web Content Accessibility Guidelines", afgekort WCAG.

Wat zijn de WCAG-richtlijnen precies?

De WCAG zijn een reeks richtlijnen ontwikkeld door het World Wide Web Consortium (W3C) die een kader bieden voor de toegankelijkheid van websites voor mensen met een handicap. Ze worden in veel landen erkend als nationale norm en zijn gebaseerd op de vier principes van waarneembaarheid, bruikbaarheid, begrijpelijkheid en robuustheid. Dit laatste betekent dat webinhoud moet kunnen worden geïnterpreteerd door een breed scala aan gebruikers, inclusief hulptechnologieën.

De richtlijnen zijn onderverdeeld in drie conformiteitsniveaus: A, AA en AAA. Niveau AA is de minimumnorm die vereist wordt door de toegankelijkheidswetgeving in veel landen. Omdat nationale toegankelijkheidswetten echter kunnen verschillen, hebben we de belangrijkste wetten van enkele landen voor u samengevat:

Europa

De juridische situatie in Europa verwijst ook naar twee gezaghebbende richtlijnen. De "Europese toegankelijkheidswet" en"EN 301 549".

De laatste, de Web Accessibility Directive van de Europese Unie, vereist dat alle websites en mobiele apps van de overheid voldoen aan de WCAG 2.1 Level AA-normen. De richtlijn geldt voor alle EU-lidstaten en is bedoeld om websites en apps van de overheid beter toegankelijk te maken voor mensen met een handicap.

De Europese toegankelijkheidswet of ook EAA verplicht de lidstaten onder andere om online handel in goederen en diensten toegankelijk te maken voor consumenten. Deze richtlijn moet voor 28 juni 2025 geïmplementeerd zijn in de nationale wetgeving van alle EU-landen.

Duitsland

Er zijn hier tot nu toe twee wetten over toegankelijkheid: de"Wet Gelijkheid Gehandicapten" (BGG) en de "Federale Verordening over Barrièrevrije Informatietechnologie" (BITV).

De BGG is van toepassing op de Confederatie, haar agentschappen, openbare stichtingen en instellingen, evenals hun dochterondernemingen en bedrijven die ondergeschikt zijn aan, gecontroleerd worden door of aangesteld zijn door de Confederatie. Het heeft betrekking op goederen en diensten. Dit betekent bijvoorbeeld transportmiddelen, technische en niet-technische producten, informatiebronnen en communicatievoorzieningen. Het vereist dat websites en mobiele apps voor iedereen toegankelijk zijn, alternatieven bieden en een toegankelijkheidsverklaring voor hun websites of mobiele apps publiceren. Daarnaast moet er elke drie jaar een verslag worden ingediend over de status van toegankelijkheid.

Het BITV is van toepassing op alle overheidsinstellingen, federale overheden en hun leveranciers, aannemers en partners. De BITV verplicht het ontwerp van informatie- en communicatietechnologie die toegankelijk is voor mensen met alle soorten handicaps. Met BITV 2.0 werden de WCAG-richtlijnen wettelijk verankerd.

Op 28 juni 2025 wordt ook de Wet Barrièrevrije Versterking kortweg BFSG van kracht. Deze vereist een drempelvrij ontwerp van online winkels. Wat producten en diensten betreft, bevordert de wet de gelijke en niet-discriminerende deelname van mensen met een handicap, beperkingen en ouderen.

VS

Er zijn verschillende belangrijke toegankelijkheidsregels van kracht in de VS. Een daarvan is de Amerikaanse AmericanDisabilities Act (ADA), Sectie 508 , een Amerikaanse wet die discriminatie van mensen met een handicap verbiedt op alle gebieden van het openbare leven, inclusief werkgelegenheid, onderwijs en vervoer.

Het zorgt ervoor dat alle elektronische technologie en informatietechnologie die wordt ontwikkeld, aangeschaft, onderhouden of gebruikt toegankelijk is voor mensen met een handicap.

Canada

De Canadese overheid heeft al enige tijd wetten voor internettoegankelijkheid. Onlangs werd de CanadeseHuman Rights Act van 1977, die beperkingen en discriminatie van mensen verbiedt, vervangen door expliciete wetten voor de toegankelijkheid van het internet voor mensen met een handicap.

De"Canadian Standard on Web Accessibility" is hier van toepassing. Deze standaard is van toepassing op Canadese overheidsdepartementen, -agentschappen, -filialen en -instellingen. De norm schrijft voor dat het web toegankelijk moet zijn voor mensen met een handicap en moet voldoen aan de vereisten van WCAG 2.0 Niveau AA.

In Canada is de Accessible Canada Act (ACA) van toepassing. Deze regelgeving zorgt ervoor dat mensen met een handicap geen beperkingen ondervinden bij het verkrijgen van goederen en diensten, werkgelegenheid, vervoer en informatie- en communicatietechnologie, inclusief digitale inhoud en de technologieën die worden gebruikt om toegang daartoe te krijgen.

Wie moet voldoen: Particuliere of non-profitorganisaties met meer dan 50 werknemers en alle organisaties in de publieke sector.

Een andere wet is deAccessibilityfor Ontarians with Disabilities Act (AODA). Het vereist dat alle organisaties in de publieke en private sector hun goederen, diensten en informatie- en communicatieproducten gelijkelijk toegankelijk maken voor het publiek.

Verder is er ook de AMA,"Accessibility for Manitobans Act". Deze verplicht de toegankelijkheid van websites, mobiele applicaties en digitale inhoud van organisaties in de publieke en private sector voor mensen met verschillende vormen van handicaps. Ook hier wordt WCAG als standaardreferentie gebruikt.

DeNovaScotia Accessibility Act isde derde provinciale toegankelijkheidswet van Canada en trad in april 2017 in werking. De wet vereist dat organisaties in de publieke en private sector ervoor zorgen dat goederen, diensten en informatie- en communicatietechnologie, waaronder websites en mobiele toepassingen, toegankelijk zijn voor mensen met een beperking. De wet verwijst naar de vereisten van WCAG 2.0 AA.

Engeland

In het Verenigd Koninkrijk verbiedt deEqualityAct van2010discriminatie van mensen met een handicap bij de levering van goederen, faciliteiten en diensten, waaronder websites.

Voorschriften in de PublicSector Bodies (Websites and Mobile Applications) (No. 2) Accessibility Regulations 2018 verplichtenoverheidsinstanties te voldoen aan de internationale toegankelijkheidsstandaard WCAG 2.1 AA en een toegankelijkheidsverklaring te publiceren.

Daarnaast heeft de overheid de internationalenorm "BS ISO 30071-1" gespecificeerd om de toegankelijkheid te verbeteren, inclusief ontwerp, bruikbaarheid en gebruikerservaring bij het ontwerpen van websites te bevorderen en de toegankelijkheid voor gehandicapten en ouderen te garanderen. Deze norm voldoet aan de Equality Act 2010 en heeft ook betrekking op WCAG 2.0. De nieuwe toegankelijkheidsvoorschriften zijn vanaf 23 september 2018 van toepassing op overheidsinstanties in het Verenigd Koninkrijk.

Israël

In Israël vereist dewet inzake gelijkerechten voor personen met een handicap uit 2013 dat websites en applicaties die diensten en/of informatie aan het publiek aanbieden, toegankelijk zijn. De Israëlische antidiscriminatiewet volgt ook de WCAG 2.0 Level AA standaarden.

Japan

De Japanse overheid is een pionier in het zoeken naar internationale normen voor toegankelijkheid en technologieën. Al in 1999 gaf het Japanse Ministerie van Post en Telecommunicatie een verklaring uit over richtlijnen voor toegankelijkheid van het internet.

De Japanse Internet Toegankelijkheid Wet voor webinhoud en informatie,"JIS X 8341-3″, is van toepassing op alle ministeries en de publieke sector in het land en vereist dat er rekening wordt gehouden met aspecten die moeten worden nageleefd bij de planning, het ontwerp, de ontwikkeling, de productie, het onderhoud en de exploitatie van webinhoud om ervoor te zorgen dat webinhoud en informatie toegankelijk is voor ouderen en mensen met een handicap. De verordening is van toepassing op goederen, diensten, communicatie, informatie en activiteiten van de overheid.

De richtlijnen in dit wetsvoorstel nemen de WCAG-richtlijnen niet over, maar hebben criteria die vergelijkbaar zijn met WCAG 2.0. Ze zijn echter niet wettelijk bindend. Ze zijn echter niet wettelijk bindend.

Australië

De DisabilityDiscrimination Act van 1992 is de belangrijkste wet in Australië over de toegankelijkheid van het internet. De wet is van toepassing op alle Australische overheidsinstanties en organisaties die goederen, faciliteiten of diensten leveren en vereist dat ze hun informatie toegankelijk maken voor alle mensen, inclusief mensen met een handicap. WCAG 2.0 AA is de standaardreferentie voor webtoegankelijkheid die door de Australische overheid wordt geaccepteerd.

Italië

De "Stanca Act" werd in Italië geïntroduceerd om ervoor te zorgen dat informatie en diensten zonder discriminatie toegankelijk zijn voor ouderen en mensen met een handicap. De wet vereist naleving van de WCAG 2.0 AA-criteria en stelt 22 technische eisen die op 8 juli 2005 van kracht werden.

Het is van toepassing op alle Italiaanse overheidsinstellingen en publieke sectoren, evenals op regionale gemeentebedrijven, inclusief de transport- of telecomsector waarin de staat een belang heeft.

India

Hier zijn er twee wetten die de toegankelijkheid van het land dicteren. De "Rights of Persons with Disabilities Act (RPD) " en de "Guidelines for Indian Government Websites. De RPD is van toepassing op de publieke en private sectoren en heeft betrekking op gebieden als kunst, cultuur, gezondheidszorg, justitie, infrastructuur, onderwijs en werkgelegenheid.

De"Richtlijnen voor de Indiase overheid" vereisen een drempelvrij ontwerp van informatie- en communicatietechnologie.

De richtlijnen voor Indiase overheidswebsites stellen dat alle inhoud toegankelijk moet zijn en gelden voor alle overheidsinstanties en federale agentschappen.

Frankrijk

In Frankrijk bestaat sinds 2005 de wet "№ 2005-102 Artikel 47 " met regels over toegankelijkheid op het internet. Hierin staat dat alle openbare online communicatiediensten toegankelijk moeten zijn voor mensen met een handicap. Er is ook een meerjarenplan nodig om de aangeboden diensten toegankelijk te maken.

De wet wordt toegepast in de"RGAA ", het algemene kader voor toegankelijkheid. Dit dient als officiële gids van de Franse overheid voor het verbeteren van de webtoegankelijkheid voor mensen met een handicap en is gebaseerd op de internationale norm WCAG 2.0 en de WCAG 2.1 AA van EN 301 549 V2.1.2 (EU-norm).

Brazilië

Brazilië was ook erg vroeg met zijn inclusieve wetgeving. De wet die in 2000 werd aangenomen"L. 10.098" verplicht toegankelijkheid in communicatie en het verwijderen van barrières en garandeert het recht van mensen met een handicap op informatie en communicatie en is van invloed op alle overheidswebsites.

De wet werd in 2004 gewijzigd met"Verordening 5.296″. Hierin staat onder andere dat alle websites van overheidsinstanties binnen 12 maanden toegankelijk moeten worden gemaakt voor mensen met een handicap en een symbool moeten dragen dat toegankelijkheid aangeeft.

Spanje

In Spanje zijn er vier nationale wetten over toegankelijkheid, waaronder"Wet 34", die de toegankelijkheid van websites van overheidsinstanties en alle websites die met overheidsgeld worden gefinancierd, verplicht stelt.

Het"Koninklijk Besluit 209" bespreekt de W3C WCAG-richtlijnen voor het bereiken van prioriteitsniveau AA.

Verder is er nog de"Wet 51", die handelt over gelijke kansen, non-discriminatie en universele toegankelijkheid voor mensen met een handicap, en de"Wet 59" dierichtlijnen vastlegt voor elektronische handtekeningen.

Ook al bestaan er veel wetten die de toegankelijkheid van het internet regelen, de weg naar digitale inclusie is nog lang. Met de samenwerking van overheden, bedrijven en de samenleving kunnen we een wereld creëren waarin iedereen de mogelijkheid heeft om zijn volledige potentieel te bereiken en actief deel te nemen aan de digitale wereld. Wij, bij Eye-Able, zullen onze expertise blijven gebruiken om innovatieve oplossingen te ontwikkelen en de toegankelijkheidsnormen bij Eye-Able te stimuleren.